Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΙΚΑ



Μπογδανολογώντας και μπουσδουκίζοντας, άρχισα τους πρετεντερισμούς. Άνοιξα το παράθυρο … αστραπές και βροντές, αχτίδα φωτός πουθενά. Ήμουν σίγουρος για το ναι. Μην τρέμης ακούστηκε μια φωνή. Έπεσα για ύπνο.  Το πρωί έτρεξα στο super market να προμηθευτώ τρόφιμα.  Είχε τρομερές προσφορές στους χυμούς και τα μαλακτικά, ήμουν Βαρεμένος και από την ζέστη, κι έτσι πήρα χυμούς, μαλακτικά  και … ένα πακέτο μακαρόνια. Το απόγευμα αδωνίστηκα διαβάζοντας Θουκυδίδη, 10 κιλά βιβλία σε τιμή 25 ευρώ. Ήμουν ακόμη υπέρ του ναι γιατί δε μου άρεσαν οι λαπαβίτσες στα ΑΤΜ, δυο τσίπρα όμως ήταν αρκετά, για να ταχθώ με την πλευρά του όχι. Πέμπτη βράδυ είδα περίεργα όνειρα: Έτρεχα στις σκάλες και κατρουγκαλίστηκα, βγαίνω στο δρόμο γλιστράω σε μια μπανανόφλουδα και έφαγα μια σαράφογλου, που σαν να ήταν αλήθεια, γιατί πονούσε και άρχισα να κλέων με το που ξύπνησα. Πάλι κοιμήθηκα, πάλι περίεργα όνειρα: Η Ραχήλ είχε ψήσει τον Παντελίδη να πει στη συναυλία του Όχι το «Δεν ταιριάζετε σου λέω», ενώ το πρόγραμμα θα έκλεινε ο Γαϊτάνος με 2 εκκλησιαστικούς ύμνους του Πάσχα.  Στραβοκοιμήθηκα, στραβοξύπνησα, ήμουν εντελώς κουτσουμπιασμένος, είπα να ψηφίσω άκυρο. Για να συνέλθω πήρα την μεγάλη μπάλα κι έκανα ασκήσεις Πιλάτο, πλέον με κέρδιζε η ιδέα της αποχής. Λίγο τα μακαρόνια με κιμά που έφαγα το μεσημέρι, λίγο οι λαπαβίτσες στα ΑΤΜ σκέφτηκα να το βράδυ να πάω να πιω καφετζόπουλο, αλλά τελικά έκατσα να κάνω Πιλάτο. Το Σάββατο ήμουν πεπεισμένος για τη δημιουργική ασάφεια του δημοψηφίσματος και δεν ταξίδεψα στη Μακρακώμη να ψηφίσω.   Πέρασε το Σάββατο, ήρθε η Κυριακή, εντυπωσιακή νίκη του Όχι. Πρώτος μίλησε ο Γιάνης, βγήκε με μια απλή μπλούζα, γιατί τα πουκάμισά του από τα πολλά πήγαινε –έλα στην Ευρώπη είχαν τσακαλωθεί. Την επόμενη μέρα έμαθα πως μάλλον τον βαρούφηξε η ιστορία.  Μετά το γενναίο όχι ο Τσίπρας ήταν το μεγάλο αφεντικό. Στην πολύωρη συνεδρίαση με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς αποφασίστηκε σχεδόν ομόφωνα να προχωρήσουν στο ναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου